Mamaia is een mooie stad....

Een reisdag bij een uitzending is niet de leukste dag, het is een moetje. Het is allemaal niet zo erg, het gereis, het geregel, maar liever zou je meteen op de bestemming zijn. En met een grote groep (18 spelers, 5 coaches en 7 ouders) is het extra opletten. Is iedereen er nog? Diverse keren heeft delegatieleider Merijn van Delft koppen geteld, maar gelukkig is niemand in een wc op een vliegveld of waar dan ook achtergebleven! Maar dat is niet het enige wat mis kan gaan op een reisdag.

We vlogen niet erg vroeg naar Boekarest (11.50 uur) maar met 8.50 uur verzamelen op Schiphol was het toch vroeg opstaan voor iedereen, zeker degenen die van ver kwamen. Bij het inleveren van de bagage ging het al bijna mis: op een boardingpass miste een letter in de naam, die zo dus afweek van de paspoortnaam. Jammer, niet naar Boekarest joh! Gelukkig waren ze niet zo streng, de fout werd hersteld en we konden allemaal het vliegtuig in. Keurig volgens schema kwamen we iets na half vier lokale tijd (uur tijdsverschil) in de hoofdstad van Roemenië aan. Vandaar zou het volgens de informatiebrief nog 2.5 uur met een door de organisatie geregelde bus zijn. 

Spitsuur in een grote stad, dan ga je niet snel vooruit met de auto, maar dat was niet de reden dat we 35 minuten over een paar honderd meter deden. Door een ongeluk hadden vier banen vol met auto's maar één baan beschikbaar om een brug te komen. Na de brug ging het iets sneller, maar het duurde even voordat we op de snelweg kwamen. De chauffeur (die overigens constant aan het bellen was) leek toen we in Mamaia aangekomen waren niet te weten waar we moesten zijn, enfin, pas half tien kwamen we bij het hotel aan. Nouja, op zich was de reis wel gezellig en nu konden we eindelijk eten toch? 

"Sorry, it's 9.32, the restaurant closed at 9.30." zei nota bene de hoofdorganisator van het toernooi. Merijn ziedend, maar zowel hij als het hotelpersoneel waren niet te overreden. Mooie stad dus, Mamaia, maar het had net wat dichter bij Boekarest mogen liggen... Een andere fittie was er nog over de definitie van een slaapplek. Waar wij dit als synoniem van bed zagen, bleek dat men ter plaatse er ruimer over dacht. Op een bank kan je ook prima slapen toch? Uw verslaggever heeft de proef op de som genomen en het blijkt waar, maar helemaal gelukkig met de situatie zijn we niet. Hopelijk kan er in de komende dagen nog wat geregeld worden. Los hiervan is het een prima verblijfplek; goed restaurant, ruime kamers (handig bij het voorbereiden), mooi uitzicht, zee op loopafstand en rond de 25 graden overdag. Medelijden met ons is dus niet nodig!

(De eerste ronde ging redelijk goed voor de Nederlandse jeugd, daarover later meer)