In de zevende ronde is het herstel voor de Nederlandse jeugdspelers ingezet. Althans, dat moet nog blijken, maar in ieder geval werden 2.5 punten gescoord, alleen Robby scoorde (uit goede positie) een remise.
Robby koos tegen het Siciliaans van Agmanov (2316) uit Kazachstan voor een zijvariantje. Dat pakte goed uit: hij kwam met duidelijk voordeel uit de opening en had daarna keuzes. Er was een optie om een pion te winnen (gemist), om een kwaliteit te offeren (niet goed doorgerekend) of om zijn actieve toren te ruilen. Dat laatste werd het, maar zwart kon meteen dameruil afdwingen (ook gemist) en plotseling was er een toreneindspel op het bord waarin wit geen winstkansen had. Een teleurstellende remise.
Marijn boekte tegen de Noor Kristensen (2039) eindelijk weer eens een overwinning. Uit een moderne verdediging ontstond een structuur die een soort mix van Koningsindisch en Spaans was, maar waarin zwart een beetje klem stond. Wit had wel zijn koning in het midden en daarom offerde de Noor een stuk. Dat leverde twee pionnen op, dat werd snel erna één pion, terwijl vooral de zwarte koning in de problemen was. Dameruil (in plaats van meteen winnen) was de luie oplossing en toen duurde het nog een zet of twintig (en veel geduld van de andere Nederlanders, die allang klaar waren) tot de zwartspeler opgaf.
Anna-Maja is ziekjes en kreeg vervolgens ook nog door de Hreszak (1957, maar nog behoorlijk wat punten tegoed) het Nijlpaardensysteem voorgeschoteld. Anna-Maja kende het niet, maar deed gewoon normale zetten, ontwikkelde al haar stukken en ging (wellicht te) snel in actie met e5. Haar loper stond daarna buitenspel op b3, maar toen die later via b1 een paard op f5 kon slaan kreeg ze een sterke aanval op de zwarte velden en met wat hulp van de Sloveense werd de partij snel beslist. Met 5 uit 7 staat ze nu weer op een livebordenscore, wat haar enerzijds verheugt, anderzijds tot haar ongenoegen wel een grote kans geeft weer gefotografeerd te worden, een ongenoegen dat nu nog groter is omdat ze er nu niet op haar best uit ziet. De tol van de roem!
Russisch Poolbiljart
Robby scoorde vandaag en gisteren dus niet zo goed met schaken, maar met biljarten gaat het, nouja, het had slechter gekund. Het hotel heeft een eigen biljartzaal waarin een variant gespeeld die ik nog niet kende: Russische Pyramide. Het gaat om grote tafels (formaat snookertafel), kleine pockets (ook a la Snooker) maar ook grote ballen (a la pool). Er is één gele bal en vijftien genummerde witte ballen. Veel moeilijker dan poolbiljart dus en misschien ook wel moeilijker dan snooker. Toch weet de coach wel regelmatig een punt te maken, vooral door te profiteren van de fouls van Robby. Al is het zelfs met bal in de hand vaak nog erg moeilijk om te potten... Robby scoorde ondertussen beide dagen drie punten en was daar nog wel een beetje tevreden over, vooral omdat hij beide dagen ook een goed punt had gemaakt. En we wisten beide dagen binnen een uur de tafel leeg te spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten