Woensdag, even over half vier. Behalve Tycho en Eelke (die later beginnen) en Pascalle (die een bye heeft) zit iedereen weer achter z'n bord in het warme Mediteranski Sportski Centar. Tijd voor een blik vanaf de tribune.
Want in de speelzaal (behalve bij de jongens U10) kun je op de tribune kijken. Niet dat je dan de partijen kunt volgen, daarvoor zit je te ver weg. Maar zo'n overzicht van de enorme zaal is mooi en sommigen zitten er urenlang. Zo maar wat te staren, een boek te lezen of zenuwachtig elke beweging van hun zoon of dochter te duiden. Onder streng toezicht, dat wel. Want schaakpubliek is tuig en dat weten ze hier maar al te goed. Daarom zijn er vier bewakers in gele T-shirts die het publiek voortdurend scherp in de gaten houden. Ze hebben plezier in hun werk en van twee van hen weet ik zeker dat ze onderling een wedstrijd houden wie de meeste toeschouwers de zaal uit kan gooien. Ze lopen langs het publiek en loeren op onregelmatigheden als hyena's op het zwakste dier uit de kudde.
Rinkelt je mobiele telefoon? Eruit. Dat is logisch en de bewakers hebben nauwelijks lol in zo'n abc-tje.
Al iets interessanter wordt het als een oude man een telefoon in zijn hand heeft zonder die te gebruiken en niet weet hoe het toestel uit moet. Geen medelijden tonen nu: weg met die man. Hij stommelt verward en haast in tranen de trap af. Of de vrouw die haar telefoon niet uit wil zetten maar 'm wel in haar tas stopt. 'Out! Out!' Protesterend verlaat ze de tribune. 'And don't come back!' sist de bewaker haar na. Een zaalverbod: dat telt dubbel.
Ook foto's nemen is streng verboden. De beveiliging is onverbiddelijk en er tikt een hand op je camera nog voordat je hebt kunnen afdrukken. Niks waarschuwing, meteen wegwezen. Je mag blij zijn dat ze je camera niet onder hun voet verpulveren.
Hoe goed de twee hun vak beheersen blijkt als een van hen iemand gebiedt zijn telefoon uit te zetten en de eigenaar het apparaat in plaats daarvan snel in zijn broekzak wil stoppen. De bewaker grist het ding uit zijn hand en loopt ermee de zaal uit, waar hij het op de grond legt. Deze methode heeft als grote voordeel dat je eerst kunt toekijken hoe het slachtoffer mopperend de zaal uitloopt om zijn telefoon op te halen, waarna je hem ook nog eens de toegang tot de zaal kunt weigeren.
Dat laat zijn collega niet op zich zitten. Een vader ziet vanaf de tribune zijn zoon met opgestoken duim de speelzaal verlaten. De man heft zijn vuisten in geluidloze vreugde. Nog geen seconde later staat de man in het geel voor zijn neus. Wegwezen! Snelheid was ook wel geboden, want de vader was al opgestaan en als iemand zelf vertrekt, kun je hem niet meer wegsturen.
In elk geval zal er plaats genoeg zijn als ik straks de tribune op ga. Een foto van de bewakers in actie zou voor mij een prachtig resultaat zijn voor deze speelronde.
